Foto: Dietmar Rabich / Wikimedia Commons / “San Francisco (CA, USA), Powell Street, Gebäude — 2022 — 2921” / CC BY-SA 4.0For print products: Dietmar Rabich /
Septembar 2024.
U okviru programa Regionalna inicijativa za borbu protiv dezinformacija „Centar za borbu protiv dezinformacija Zapadnog Balkana: Razotkrivanje zlonamernih uticaja kroz proveru činjenica i analitičko novinarstvo“, predstavljamo vam novu analizu lažnih vesti i dezinformacionih narativa.
Mogu li se SAD raspasti na nekoliko konfederacija pod protektoratom Rusije i Kine?
Eskalacija ukrajinske krize u rusko-ukrajinski rat rezultovala je produbljivanjem široke konfrontacije Rusije i zemalja tzv. političkog Zapada – prema terminu koji je popularizovan u pro-ruskim medijima – na čelu sa Sjedinjenim Američkim Državama. Političku, bezbednosno-obaveštajnu i ekonomsku dimenziju neodvojivo prati i medijsko-propagandno nadmetanje.
Kroz ruske i proruske medije plasiraju se različite propagandne poruke i instrumenti diskvalifikacije, a među izraženije, kvantitativno posmatrano, spada povezivanje Ukrajine sa nacističkim nasleđem, te pravljenje paralela ukrajinske i šire zapadne politike sa nacističkom politikom.
Ilustrativan primer predstavlja tekst ruskog politikologa Timofeja Sergejceva, koji je u domaćoj javnosti preneo portal Srbin.info. Autorski tekst „Mogu li se SAD raspasti na nekoliko konfederacija pod protektoratom Rusije i Kine“, iako sadrži zavaravajući naslov, u svojoj sadržini ponavlja neke od ključnih tačaka ruskih (propagandnih) optužbi prema SAD i, posredno, Ukrajini.
Sergejcev ističe na početku da „nacistička ideologija diktirana Ukrajincima određuje njihovo mesto u lancu ishrane, na čijem vrhu stoje Sjedinjene Države,“ ali tvrdi nadalje kako će „ukrajinski nacizam biti uništen u svim svojim manifestacijama na istorijskim teritorijama Rusije“, postavljajući i retoričko pitanje „da li će posle toga ostati nešto od ukrajinstva – ne moramo da nagađamo.“
Autor, dodatno, „širi sliku“ nudeći svoje istorijsko i geopolitičko tumačenje dinamike rusko-zapadnih odnosa, uz konstataciju kako „sa rešenjem ukrajinskog problema se ne poništava glavni problem Rusije – rat na iscrpljivanje i uništenje, koji se protiv nje vodi…od strane Sjedinjenih Država.“ Međutim, stava je da su SAD postale taoci te borbe, koja prerasta u egzistencijalni rizik i za njih same, te da donosioci odluka u Vašingtonu nisu svesni na koji način „rat protiv Rusije“ postaje proces koji određuje sudbinu SAD.
Izneseno je krajnje kontroverzno mišljenje da SAD okupljaju „snage“ za odlučujući „udarac“ na Rusiji. „Sjedinjenim Državama je za to potrebna unutrašnja diktatura i one će je uspostaviti, a Ukrajina je postala njihova laboratorija za veliki eksperiment prelaska na nacizam,“ piše Sergejcev i ništa manje sporno nastavlja, u tekstu koji je preneo Srbin.info, tvrdnjom da je „američki nacizam apsolutan…i kada dođe do konačne nacifikacije Sjedinjenih Država, a moguće je da se neke države koje ne žele nacifikaciju i fašističku diktaturu otcepe od SAD, one će se suočiti sa Rusijom i drugim pogođenim državama.“
Prognostički element teksta sadržan je u oceni o budućem potpunom geopolitičkom neuspehu Sjedinjenih Država, koji će se preliti i na unutrašnju situaciju. Sergejcev razmatra potencijal „raspada saveza severnoameričkih država i formiranja od njih nekoliko konfederacija pod protektoratom Rusije i Kine“ kao iz njegove perspektive poželjnog scenarija.
Ruski politikolog u datom tekstu iznosi neosnovane tvrdnje o karakteru ukrajinskog i američkog režima, praveći poređenja sa zloglasnom nacističkom ideologijom, pri čemu takve karakterizacije predstavljaju problematičnu zloupotrebu i negativnu relativizaciju najrepresivnijeg režima i ideologije u savremenoj istoriji. Dodatno, tumačenja geopolitičkog konteksta odgovaraju radikalnim i kontroverznim stavovima ruskog političkog establišmenta i elementima propagandnih poruka zvanične Moskve, koja nemaju čvrsta uporišta u praksi.
Autor: Igor Mirosavljević
